Nick Hornby: Sygotau a Chyfaddefiadau

 

 

Mae arddangosfa unigol gyntaf Nick Hornby, enillydd ‘Gwobr y Gynulleidfa’ MOSTYN Agored 21, yn y DU yn cynnwys cyfres newydd o gerfluniau. Mae Hornby yn cyflwyno prosesau uwch-dechnoleg wrth greu ffigurau, gan ddod â ffurfiau hanesyddol, materol i gyfnod diwylliant y sgrin. Mae ei waith yn herio gwahaniaethau nodweddiadol o ran ffurfiau a chyfryngau, ac yn lle hynny, mae’n arddangos yr hyn y mae Hornby yn ei alw’n 'feta-giwbiaeth'. Yn y dull lluosogaethol hwn tuag at ganfyddiad, nid yw delwedd na ffurf yn denu ein prif sylw. Cynhyrchir y cerfluniau gan ddefnyddio prosesau digidol a diwydiannol, ond mae ôl llaw'r artist yn dal yn amlwg drwy’r broses derfynol lle caiff delwedd hylifol ei hychwanegu at bob gwaith.

 

Archwilir rhyw a hunaniaeth rywiol gan yr artist yn y gyfres newydd hon am y tro cyntaf. Er nad yw gwaith blaenorol Hornby wedi cynnwys cysylltiadau hunangofiannol, yma mae'n archwilio ymdeimlad o breifatrwydd personol neu 'gyfaddefiadau'.

 

Ar gyfer yr holl gysylltiadau rhwng ffurf ei gerfluniau a'u pwnc, mae gwaith Hornby hefyd yn amwys a chwareus. Mae hyn yn ychwanegu at eu hansawdd llyfn, tra bod syniadau hunangofiannol yn cael eu cymhlethu gan elfennau eraill. Gwnaed naw o'r cerfluniau newydd yma gyda'r ffotograffydd Louie Banks, sy’n enwog am ei ffotograffau o fodelau trawsryweddol a breninesau drag. O bellter, mae’r sglein arbennig sydd i orffeniad y gwaith - penddelwau cyfnewidiol a 'chŵn silff ben tân' - yn gwneud i rywun fod eisiau eu cyffwrdd. Mae'r hunaniaethau cyfnewidiol ac annelwig o fewn cerfluniau Hornby yn dod â dimensiwn arall i genre portreadau - gan symud o gerfluniau i ffotograffiaeth ac yn ôl eto, a hynny mewn ffordd ddididrol sy’n anodd ei diffinio.